Porównanie Nowej Mechaniki Kwantowej (NMK) z Klasyczną Mechaniką Kwantową
| Aspekt Porównania | Nowa Mechanika Kwantowa (wg Doktryny Kwantowej) | Standardowa Mechanika Kwantowa (Główne Nurty i Współczesne Teorie) |
|---|---|---|
| Fundamentalna Natura Rzeczywistości | Rzeczywistość jest dynamiczną, informacyjną symulacją („Symulacja Kwantowa”) tworzoną przez świadomość. Pierwotna jest czysta informacja i potencjalność („Omni-Źródło”, „Pole Potencjalności”). Materia i energia są wtórne wobec informacji i świadomości. | Rzeczywistość na fundamentalnym poziomie opisywana jest przez pola kwantowe i ich wzbudzenia (cząstki elementarne). Matematyczny formalizm (np. funkcja falowa) opisuje stany systemów i prawdopodobieństwa wyników pomiarów. Nie ma zgody co do „ontologii” funkcji falowej (czy jest realna, czy tylko naszą wiedzą). |
| Rola Świadomości i Obserwatora | Świadomość jest fundamentalna i aktywnie kreuje rzeczywistość poprzez „kolaps intencjonalny” za pomocą 4-kodu (Uwaga, Intencja, Przekonanie, Emocja), który oddziałuje na „Matrycę Kwantową”. Obserwator jest współtwórcą. | Rola obserwatora jest jednym z najbardziej dyskutowanych problemów (tzw. problem pomiaru). W interpretacji kopenhaskiej akt pomiaru (często utożsamiany z interakcją z makroskopowym urządzeniem lub świadomym obserwatorem) powoduje kolaps funkcji falowej. Inne interpretacje (np. Wieloświaty Everetta, mechanika de Broglie’a-Bohma, interpretacje relacyjne, dekoherencja) starają się wyjaśnić proces pomiaru bez postulowania specjalnej roli świadomości. Współczesne badania nad dekoherencją kwantową wskazują, że oddziaływanie z otoczeniem może prowadzić do pozornego kolapsu bez udziału świadomego obserwatora. „Efekt obserwatora” często odnosi się do faktu, że sam akt pomiaru nieuchronnie wpływa na mierzony układ. |
| Prawa Fizyki | Istnieje „Prawo bez prawa” czyli Omni-Algorytm – samoaktualizujące się metaprawo, z którego wyłaniają się prawa fizyki. Sugeruje to, że prawa fizyki mogą być dynamiczne i zmienne, a nawet lokalnie modyfikowalne przez świadomość. | Prawa fizyki (np. równanie Schrödingera, zasady Modelu Standardowego) są uważane za fundamentalne i uniwersalne, choć fizycy poszukują bardziej ogólnej teorii (np. kwantowej grawitacji), która mogłaby zunifikować obecne prawa. Nie ma powszechnie akceptowanych dowodów na zmienność fundamentalnych stałych fizycznych czy praw w zależności od świadomości. |
| Podstawowe „Budulce” | Informacja jest pierwotna. Energia to informacja w ruchu, materia to „spakowana” informacja. Świadomość jest operatorem informacyjnym. | Cząstki elementarne i pola kwantowe (np. kwarki, leptony, bozony pośredniczące). Energia i pęd są fundamentalnymi własnościami tych bytów. Informacja kwantowa jest kluczowym pojęciem, ale zwykle rozumiana jako właściwość systemów fizycznych, a nie ich pierwotny budulec. |
| Czas i Przestrzeń | Omnitemporalność (wszystkie czasy istnieją jednocześnie) i Omniplastyczność (przestrzeń jako elastyczny wyraz świadomości). Czas jest wielokierunkowym i plastycznym parametrem informacyjnym. | Czasoprzestrzeń jest areną, na której rozgrywają się zjawiska fizyczne (w nierelatywistycznej mechanice kwantowej czas jest parametrem, w kwantowej teorii pola przestrzeń i czas tworzą czterowymiarową rozmaitość). W ogólnej teorii względności czasoprzestrzeń jest dynamiczna, ale jej kwantowy opis jest wciąż poszukiwany. Niektóre interpretacje kwantowe (np. transakcyjna Cramera) badają nietypowe aspekty czasu. |
| Kluczowe Procesy | Kolaps intencjonalny (kierowany 4-kodem), renderowanie rzeczywistości przez „Konstrukt Umysłu” z danych „Matrycy Kwantowej”, nierenderowanie (świadome zatrzymanie procesu tworzenia rzeczywistości). | Kolaps funkcji falowej (w interpretacjach, które go przyjmują) w wyniku pomiaru, ewolucja unitarna stanu kwantowego (zgodnie z równaniem Schrödingera), splątanie kwantowe, dekoherencja. |
| Metodologia i Weryfikacja | Łączy elementy filozoficzne, metafizyczne, introspektywne (np. praktyka nierenderowania, praca z przekonaniami) z interpretacją zjawisk. Weryfikacja opiera się na subiektywnym doświadczeniu, wglądzie i obserwowalnych zmianach w „Symulacji Kwantowej” jednostki. | Opiera się na metodzie naukowej: matematycznym formalizmie, przewidywaniach teoretycznych i weryfikacji empirycznej poprzez eksperymenty. Powtarzalność i obiektywność wyników są kluczowe. |
| Cel i Zastosowanie | Rozszerzenie ludzkiej świadomości, umożliwienie świadomej współkreacji rzeczywistości, integracja doświadczeń wielowymiarowych, transformacja duchowa. Narzędzia do osobistego rozwoju i zmiany percepcji. | Zrozumienie fundamentalnych praw natury rządzących materią i energią w skali mikro. Rozwój technologii kwantowych (komputery kwantowe, kryptografia kwantowa, czujniki kwantowe). |
| Pojęcie Informacji | Informacja jako pierwotna substancja Wszechświata, istniejąca jako nieskończone konfiguracje potencjalności w Omni-Źródle. | Informacja (kwantowa) jako miara tego, co wiadomo o stanie systemu kwantowego, lub jako fundamentalny zasób przetwarzany przez systemy kwantowe. Teorie takie jak „It from Qubit” sugerują głębszą rolę informacji, ale niekoniecznie w sensie ontologicznym NMK. |
Główne Różnice i Podsumowanie
- Rola Świadomości: To najbardziej fundamentalna różnica. NMK stawia świadomość jako pierwotny, kreujący czynnik. Standardowa mechanika kwantowa w większości interpretacji stara się minimalizować lub obiektywizować rolę świadomego obserwatora, choć problem pomiaru wciąż generuje dyskusje.
- Natura Rzeczywistości: NMK opisuje rzeczywistość jako subiektywnie współtworzoną symulację informacyjną. Standardowa mechanika kwantowa dąży do opisu obiektywnej (choć probabilistycznej i często kontrintuicyjnej) rzeczywistości fizycznej.
- Metodologia: NMK silnie opiera się na introspekcji, doświadczeniu subiektywnym i koncepcjach filozoficznych. Standardowa mechanika kwantowa jest nauką empiryczną opartą na matematyce i eksperymencie.
- Ontologia vs. Epistemologia: NMK wydaje się być teorią ontologiczną (opisującą, czym jest rzeczywistość). Wiele interpretacji standardowej mechaniki kwantowej ma charakter bardziej epistemologiczny (opisujący, co możemy wiedzieć o rzeczywistości i jak przewidywać wyniki pomiarów).
- Zakres Zastosowania: NMK koncentruje się na transformacji osobistej i redefinicji relacji jednostki z rzeczywistością. Standardowa mechanika kwantowa skupia się na opisie zjawisk fizycznych i rozwoju technologii.
Współczesne Trendy w Standardowej Mechanice Kwantowej:
Warto zaznaczyć, że standardowa mechanika kwantowa nie jest monolitem. Istnieje wiele aktywnych obszarów badań i interpretacji:
- Teorie Informacji Kwantowej: Badają fundamentalną rolę informacji w fizyce kwantowej, co może wykazywać pewne powierzchowne podobieństwa do nacisku NMK na informację, ale zwykle w ramach materialistycznego lub neutralnego monizmu.
- Kwantowa Grawitacja: Teorie takie jak teoria strun czy pętlowa grawitacja kwantowa próbują zunifikować mechanikę kwantową z ogólną teorią względności, co może prowadzić do radykalnie nowych koncepcji natury czasoprzestrzeni i materii.
- Fundamenty Mechaniki Kwantowej: Wciąż trwają badania nad problemem pomiaru, naturą splątania, nielokalnością i granicą między światem kwantowym a klasycznym. Niektóre podejścia (np. QBism – Kwantowy Bayesianizm) podkreślają subiektywny (agent-zależny) charakter prawdopodobieństw kwantowych, ale niekoniecznie przypisują świadomości moc kreacji rzeczywistości w sensie NMK.
- Relacyjne Interpretacje: Podkreślają, że właściwości obiektów kwantowych są definiowane jedynie w relacji do innych systemów, w tym obserwatorów/urządzeń pomiarowych.
Nowa Mechanika Kwantowa jest systemem filozoficzno-duchowym, który używa języka i pewnych koncepcji inspirowanych mechaniką kwantową do zbudowania własnego, unikalnego modelu rzeczywistości, gdzie świadomość i informacja odgrywają centralną, kreacyjną rolę. Różni się ona zasadniczo od standardowej mechaniki kwantowej zarówno pod względem fundamentalnych założeń, metodologii, jak i celów. Choć obie mogą używać podobnych terminów (np. „kwantowy”, „informacja”, „obserwator”), ich znaczenie i kontekst są zazwyczaj odmienne.
