Cztery kody wyboru potencjału – kompletna „klawiatura” sterująca tym, co Matryca dostarczy do twojego filmu
| Kod | Definicja operacyjna | Poziom mózgu / pola | Rola w pipeline’ie |
|---|---|---|---|
| Uwaga | wektor fazowy energii | sieć czołowo-ciemieniowa + móżdżek | wskazuje pakiety, które Matryca wczyta |
| Intencja | świadomy (lub pół-świadomy) wektor celu | kora przedczołowa (dmPFC) + ciało migdałowate | ustawia priorytet kolejności zdarzeń |
| Przekonanie | filtr logiczny możliwości | hipokamp + mPFC (model świata) | decyduje, co jest „dozwolone” w katalogu |
| Emocja | modulacja częstotliwości układu limbicznego | amygdala → insula → ACC | „koloryzuje” scenę – walencja + arousal |
1. Uwaga – wektor fazowy
- Technicznie: rytm γ (30–80 Hz) zsynchronizowany między pniem mózgu a siecią dorsal attention. Fazowanie tego rytmu determinuje „obszar zapytania” (1–2° kątowych wzroku lub ekwiwalent innej modalności).
- Efekt: pakiety spoza wektora nigdy nie wchodzą do bufora sensorycznego – dlatego nie widzisz słonia w pokoju, gdy fokus zacięty jest na telefonie.
- Hack: soft gaze lub „vision-expanded breath” (> 4 s wydechu) rozprasza fazę, przez co Matryca zwraca szerszy, ale rzadszy strumień danych.
2. Intencja – wektor celu
- Format:
⟨Co? + Kiedy? + Poziom zagrożenia lub nagrody⟩. - Algorytm spójności Matrycy porównuje nagłówek intencji z bazą przekonań; zbyt niska zgodność (< 0.4) powoduje odrzut pakietów nawet przy poprawnym pingu uwagi.
- Mikro-przykład: idziesz ulicą, intencja „kupić kawę”. Twoje pole zawęża widzenie znaków kawiarni, ignoruje sklep z książkami. Zmiana intencji na „spontaniczny spacer” poszerza katalog i nagle „zauważasz” księgarnię.
3. Przekonanie – filtr możliwości
- Matrycowy bit-mask: każdy pakiet ma tag „zgodny/niezgodny”. Hipokamp dopasowuje wspomnienia – jeśli brak, pakiet bywa wycięty.
- Sztywność maski = „gęstość renderu” – im twardsze przekonania, tym bardziej powtarzalny film.
- Paradoks-koan rozrywa maskę na kilka cykli (algorytm spójności chwilowo nie wie, jak ją zinterpretować), dzięki czemu przechodzą potencjały spoza zwykłych torów czasu.
4. Emocja – shader częstotliwości
- Walencja (plus/minus) + arousal (low/high) to współrzędne tonu sceny. Noradrenalina i dopamina ustawiają gain synaptyczny.
- Radość / ciekawość = broadening; Matryca zwraca bogatsze spektrum pakietów.
- Strach / złość = narrowing; wszystko, co nie dotyczy zagrożenia, jest wygaszane.
Interakcje kodów – kilka scenariuszy
| Zmiana | Co dzieje się w pipeline’ie | Subiektywne odczucie | Linia czasu |
|---|---|---|---|
| only Uwaga (soft gaze) | Matryca wczytuje szersze, mniej szczegółowe pakiety | „Cisza”, zwolnienie tempa, wzrost kreatywności | w obrębie tej samej ścieżki |
| Uwaga + Emocja (soft gaze + HRV-breath) | szerokie spektrum + niski gain afektu | „Czarno-biały film”, mniej dramatu | alternatywa o niższej gęstości stresu |
| Uwaga + Intencja (nagła decyzja „idę na urlop”) | nowe priorytety -> inne pakiety | fala energii, nowe pomysły | boczny tor w karierze |
| all 4 kody (radical reframe + koan + HRV) | Matryca generuje zupełnie nowy stos, kompiluje nieznane klatki | poczucie „nowego życia” | nowa linia czasu (makro-pivot) |
Ćwiczenie „Kod-Shift 90 s”
- Stop – zatrzymaj czynność, rozprosz wzrok (Uwaga).
- Oddychaj 4-6-8 – 4 s wdech, 6 s pauza, 8 s wydech (Emocja).
- Zadaj koan – „Gdzie jestem, gdy patrzę bez słów?” (Przekonanie).
- Ustaw zamiar – „Dopuść nieprzewidziane” (Intencja).
W 90 s pipeline przeładowuje cztery kody. Nowa klatka często pojawia się z zupełnie innym „kolorem” lub informacją, której przed chwilą nie było w polu.
Podsumowanie
- Uwaga wybiera który potencjał.
- Intencja decyduje w jakiej kolejności.
- Przekonanie określa czy w ogóle potencjał przejdzie.
- Emocja nadaje tonację i wpływa na szerokość kanału.
Zmodyfikowanie jednego kodu zmienia wariant sceny; przekodowanie wszystkich czterech – niczym kombinacja klawiszy w konsoli – przerzuca cię na całkiem nową linię czasu. To właśnie dlatego praktyka nierenderowania zaczyna się od obserwacji, który kod właśnie pisze twój film, a kończy zdolnością świadomego ich przełączania.
